Hidden behind the greenery, between vast meadows with grazing cows and picturesque farming villages, lives the Dutch Cowboy Kees from Kamerik. Kees chose to leave the modern and stressful society behind and lead a simple and pure life in a little wooden cabin surrounded by nature. Inspired by the old cowboys he lives by his own rules, Cowboy Kees’s rules of life.
With his typical cowboy hat, leather boots and big gray mustache, Kees looks like he came walking straight out of a Western. Although he doesn't ride a horse or roundup cattle, he does share the same values as the cowboys. For Kees, the cowboy life is all about freedom, listening to your intuition and feeling connected to nature. In his self-created cowboy world Kees enjoys the simple things in life.
The pure and free-spirited Kees intrigued me and in the past five years I often visited him, hoping to become a little more cowboy myself. A special friendship formed between us and I learned that Kees's basic and reclusive lifestyle was not only born out of idealism, but also out of necessity. When at some point in his life Kees lost almost everything that was dear to him, he realised that the most essential thing we have here on earth could not be taken away from him: nature.
The power of nature gave Kees the energy to slowly blossom again. He taught me that being a cowboy is not just about wearing a cool hat and leather boots, it’s about the lifestyle that it represents. Simple and pure, back to nature. We need cowboys like Kees to realise what life is really about. Kees is my natural self-help book in our modern society and he might just become yours too.
The Cowboy Kees photobook.
Click on the book for more information.
Exhibition of Cowboy Kees at Fotofestival Naarden (2021) and the graduation show at the Royal Academy of Art, The Hague (2020).
Wat te doen, na je pensioen?
Een bron van inspiratie voor mijn vader en elke andere (aanstormende) pensionado
Met pensioen gaan is een belangrijke mijlpaal. Het is een nieuwe levensfase die een drastische verandering met zich mee brengt. Geen deadlines, geen vergaderingen, geen collega’s, geen overuren en geen druk meer. Hiermee gaat echter ook een plek en een doel in ons leven verloren, die een groot deel van onze identiteit definieerde. Mijn vader gaat volgend jaar met pensioen, na meer dan veertig jaar hoeft hij niet meer om 6 uur ’s ochtends op te staan, zijn net gestreken shirt aan te trekken en een kopje koffie te drinken, voordat hij de deur uitgaat. Ik kan zien dat hij het spannend vindt om binnenkort te moeten stoppen met werken. Een plek waar hij meer dan 100,000 uur zal hebben gespendeerd.
Nu de bevolking van Nederland aan het vergrijzen is en we steeds langer leven, is het nòg belangrijker geworden om iets te vinden wat we leuk vinden, een activiteit die ons verbindt en betekenis geeft aan ons pensioen. Ik heb 22 gepensioneerden gefotografeerd, onder andere Karel, Niny, Rob, Thecla en Pieter, allemaal met verschillende hobby’s en interesses. Zij hebben besloten niet te gaan zitten wachten tot het laatste kwart van hun leven is geëindigd, maar om deze nieuwe fase te ontdekken en onze perceptie van leeftijd en zijn beperkingen uit te dagen.
Gepubliceerd in het NRC en FNV Magazine.
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
De ‘Wat te doen, na je pensioen’ weekkalender, een inspirerende vrijetijdskalender voor de (aanstormende) pensionado.Een bron van inspiratie voor mijn vader en elke andere (aanstormende) pensionado
Met pensioen gaan is een belangrijke mijlpaal. Het is een nieuwe levensfase die een drastische verandering met zich mee brengt. Geen deadlines, geen vergaderingen, geen collega’s, geen overuren en geen druk meer. Hiermee gaat echter ook een plek en een doel in ons leven verloren, die een groot deel van onze identiteit definieerde. Mijn vader gaat volgend jaar met pensioen, na meer dan veertig jaar hoeft hij niet meer om 6 uur ’s ochtends op te staan, zijn net gestreken shirt aan te trekken en een kopje koffie te drinken, voordat hij de deur uitgaat. Ik kan zien dat hij het spannend vindt om binnenkort te moeten stoppen met werken. Een plek waar hij meer dan 100,000 uur zal hebben gespendeerd.
Nu de bevolking van Nederland aan het vergrijzen is en we steeds langer leven, is het nòg belangrijker geworden om iets te vinden wat we leuk vinden, een activiteit die ons verbindt en betekenis geeft aan ons pensioen. Ik heb 22 gepensioneerden gefotografeerd, onder andere Karel, Niny, Rob, Thecla en Pieter, allemaal met verschillende hobby’s en interesses. Zij hebben besloten niet te gaan zitten wachten tot het laatste kwart van hun leven is geëindigd, maar om deze nieuwe fase te ontdekken en onze perceptie van leeftijd en zijn beperkingen uit te dagen.
Gepubliceerd in het NRC en FNV Magazine.
A collaborative project with the residents of the Rosa Spier Huis, a home for elderly artists in Laren.
Being slightly crazy is nothing to be ashamed of. Especially not if you’re an artist, or if you’re old and grey. When you’re both, it’s even better.
With this idea in mind, I collaborated with 5 residents of the Rosa Spier Huis to make a work embracing the craziness, forgetfulness and confusion that come with old age. Instead of trying to disguise it and seeing it as a limitation, why don’t we use it as a new source of inspiration? In their own rooms in the retirement home, we used existing work from their archives, to make a new work, translating their thoughts and feelings into reality.
A big thanks to Enna Martina, Marian Smits Kovacs, Maya Pejic, Albert Robbe and Peter Kouthoofd for collaborating and embracing your craziness with me.
55% of The Netherlands is prone to flooding if water levels keep rising and storms become more severe due to climate change.
How are we dealing with the rising water levels and their consequences?
Wet Feet depicts the typical Dutchman and his determination to keep our little low lands dry.
How are we dealing with the rising water levels and their consequences?
Wet Feet depicts the typical Dutchman and his determination to keep our little low lands dry.
